Het einde is in zicht
Blijf op de hoogte en volg Joël
02 Mei 2016 | Zuid-Afrika, Franschhoek
2 mei – Franschhoek, Zuid-Afrika – Dag 104
Ik zit inmiddels meer dan 3 maanden in Zuid-Afrika. Het klinkt nog steeds super raar, elke keer weer als ik het zegt. Het laatste wat ik geschreven heb was de roadtrip en dat lijkt alweer super lang geleden. Soo here we go!
Toen ik terugkwam van holiday was mijn basketbalveld echt een zooi. Blijkbaar hadden ze die koeien en schapen laten lopen over het veld en mocht ik lekker gaan scheppen.. ‘Keep your classroom clean’. Gelukkig waren de kinderen super blij me te zijn en andersom.
Het weekend dat daar op volgde was er een 24 hour soccer tournament. Dit hield in dat er van 8 uur ’s ochtends tot 8 uur de volgende ochtend voetbal toernooien gehouden werden. Ik heb het uiteindelijk 18 uur volgehouden en ben om 02:00 naar huis gegaan.
We zijn naar Robbeneiland geweest. Ik vond het iets te toeristisch maar fantastisch uitzicht op Tafelberg en Lions Head. Het echte avontuur was de volgende dag. Of moet ik zeggen ochtend, want we moesten om 04:00 ons bed uit want we gingen Shark Diven!!!! Na een paar uurtjes rijden kwamen we aan in Gansbaai waar we naar het open water werden gebracht met een bootje. De zon scheen en het water was helder. Na wat korte instructies hesen we ons in onze ‘net iets te strakke’ wetsuits. De eerste haaien waren inmiddels al op het lokaas afgekomen. Joh, wat waren die beesten indrukwekkend! En toen mochten we in de kooi en konden we ze van nog dichterbij bekijken. Wat een ervaring was dat! Echt een van de tofste dingen tot nu toe.
Die avond besloot ik mee te gaan met Patrick naar Mbekweni. De volgende ochtend ging ik met hem mee naar Langabuya Primary School. Hier kon ik eindelijk even kijken in wat voor omstandigheden hij de afgelopen 3 maanden aan het lesgeven was. Het begon die ochtend met een bijeenkomst van alle klassen op het schoolplein. Op maandag ochtend wordt er namelijk door de hele school gezongen en gebeden voor een voorspoedig verloop van de week. Het was super mooi om alle kinderen zo in koor te horen te zingen. Patrick vertelde me dat hij ze nog nooit zo hard had horen zingen. Hahah. Naast het veld van Patrick was een soort dumpplaats en er lagen een hoop auto banden. We besloten een soort estafette te doen met die autobanden. Omdat hij dag niet zoveel klassen had besloten we gewoon klassen richting het sportveld te sturen en met ze te gymmen. Kortom geslaagd dagje.
Die week waren mijn stage begeleiders in Kaapstad om op zoek te gaan naar stageplaatsen voor studenten bij Ajax Cape Town en andere instellingen.
Sabrina en Douwe waren van plan die donderdag bij mij langs te komen op stage. En zoals altijd gaat het niet helemaal zoals je wil als je begeleiders langs komen.. Zo was er die week onaangekondigd een gezondheidsinspectie van de gemeente en stond er een enorme bus op het basketbalveld. Ook had de jongen met wie ik samen lesgeef precies die dag vertraging en leek het erop dat ik de lessen in mijn eentje zou moeten draaien. Stressss! Gelukkig viel het allemaal op zijn plek en kreeg ik twee dikke knuffels van de eerste 2 bekende mensen uit Nederland sinds lange tijd. Het was fantastisch om te laten zien wat ik allemaal meemaak tijdens mijn stage. Ze hadden een zak met allemaal verschillende sportmaterialen meegenomen die we gelijk gingen gebruiken tijdens de les. Na de les liet ik de rest van de school zien en zijn we verschillende klassen binnen gewandeld. Ze vertelde mij dat ze het fantastisch vonden hoe ik daar met die kids in de weer was, dat ik al zoveel van de taal had opgepikt en hoe geweldig de kinderen het vonden. De principal had ook even de tijd genomen en vertelde hoe fijn ze het vond dat ik zo hard werkte met alle kids. Na al die complimenten was het tijd voor een lekkere lunch met z’n drieën om even helemaal bij te praten over de huidige situatie. Zoals altijd vloog ook deze dag weer voorbij en was het alweer tijd om mij af te zetten bij mijn hostfamily.
Dat de stage niet altijd even makkelijk is, was ook afgelopen weken weer pijnlijk duidelijk. Bij het opruimen van het materiaalhok kwam ik stapels en stapels met kleren tegen in tassen gepropt en boven op de kast gegooid. Deze kleren waren voornamelijk gedoneerd door clubs of bedrijven. Omdat veel van de spullen niet meer in gebruik waren kwam ik met het voorstel om een loterij te organiseren voor alle klassen. Na groen licht van de principal, was ik meer dan 2 weken lang bezig met het vouwen en sorteren van honderden shirts (Mam, dit niet tegen me gebruiken..). Voor alle shirts die ik in de loterij wilde doen had ik eerst toestemming gevraagd. Een paar dagen voordat de loterij zou beginnen, was er een speciale gelegenheid voor een kleine groep kinderen. Hun shack was namelijk afgebrand in een brand bovenop de berg en waren alles verloren. Deze kinderen mochten uit het materiaalhok van alle stapels dingen pakken die ze leuk vonden. Ook kregen ze allemaal een tennisbal of iets in die richting. De glimlach op hun gezichtjes in veel te grote shirts was onbetaalbaar.
Het deed daarom ook extra zeer toen ik van sommige kinderen het shirt moest terugvragen. Wat bleek, een van de shirt die ik die ochtend had uitgedeeld werd nog gebruikt bij basketbal tournamenten. Okay, dus ik laat de desbetreffende docent de rest van de shirts zien om er zeker van te zijn dat alles zeker is voordat ik aan de loterij ging beginnen. En waar het op neer kwam; NIKS mocht in de loterij. Ookal wist ik zeker dat bijna alle shirts die ik had gevonden nooit werden gebruikt, mochten ze niet in de loterij. En dat was natuurlijk super frustrerend, maar laat wel goed zien hoe het hier aan toe gaat. Afspraak is niet altijd afspraak en vaak als puntje bij paaltje komt heb je eigenlijk nog niks. Maar gelukkig heb ik hele goede vrienden hier maar ook thuis die me weer beetje helpen alles te relativeren en helpen mijn beste beentje voor te zetten. ‘Change what you can’t accept & accept what you can’t change’.
Afgelopen week heeft het erg gestormd. Gelukkig woon ik op een berg en stroomt alles naar beneden. In Mbekweni stonden de wegen onder water. Omdat we geen binnen locatie hebben moest ik een aantal van de gymlessen cancelen. Die vrijdag was de eerste sessie van ‘Just Dance’ wat ik heb opgestart. Het is een soort aerobics voor kinderen, waarbij ze de dansbewegingen van een filmpje imiteren. Natuurlijk een groot feest en een goede opkomst gezien de weersomstandigheden. Dat weekend kwam Patrick langs en hadden we een rustig weekend omdat onze plannen gecanceld waren. We besloten te gaan beerpongen. Bij gebrek aan bekers gebruikten we yoghurtbakjes etc. Mooie avond.
Tijdens Koningsdag was het hier ‘Freedom Day’, dus ook hier waren de scholen vrij. Ik besloot samen met mijn host zusje oranje muffins te bakken en te verkopen. Gekleed in oranje en vlaggetjes op onze wangen zaten we op ons kleedje langs de weg en verkochten muffin na muffin. Na alle inspanning kochten we van het verdiende geld wat lekkers als beloning.
Vorige week was het de laatste schooldag van de twee Belgische meisjes die ook op mijn school lesgeven. Er was een bijeenkomst gepland en alle docenten waren gekleed in traditionele kleding. Alle klassen hadden wat ingestudeerd; een dans of lied of toneelstukje. In de veronderstelling dat dit alleen een afscheid was van de Belgische dames, was het nogal een verassing toen ik gevraagd werd om op het podium te komen. Ze hadden een certificaat gemaakt en spraken hun dank naar mij uit. Na heel wat knuffels konden we de rest van de voorstellingen kijken. We sloten de dag af met een groepsfoto met alle groepsdocenten.
Ik ben net terug van een weekendje Mbekweni. Hier hebben we beetje ons afscheid alvast gevierd, aangezien ik niet meer van plan ben om richting Mbeweni te gaan voordat ik terug vlieg. We hebben ze wat drankspelletjes geleerd (wat ze helemaal geweldig vonden) en bovenal heel veel gelachen. De volgende dag ben ik met de broertjes van Patrick naar Bergrivier gegaan en hebben we daar gezwommen. Patrick ging niet mee, want Patrick was te babbelas. hahah
Nu heb ik nog iets meer dan 3 weken te gaan. Die zitten bijna helemaal vol gepland. We gaan nog een paar hele toffe dingen doen (als het weer het toe laat..)
Over & Out
Miss everybody!! X
Ik zit inmiddels meer dan 3 maanden in Zuid-Afrika. Het klinkt nog steeds super raar, elke keer weer als ik het zegt. Het laatste wat ik geschreven heb was de roadtrip en dat lijkt alweer super lang geleden. Soo here we go!
Toen ik terugkwam van holiday was mijn basketbalveld echt een zooi. Blijkbaar hadden ze die koeien en schapen laten lopen over het veld en mocht ik lekker gaan scheppen.. ‘Keep your classroom clean’. Gelukkig waren de kinderen super blij me te zijn en andersom.
Het weekend dat daar op volgde was er een 24 hour soccer tournament. Dit hield in dat er van 8 uur ’s ochtends tot 8 uur de volgende ochtend voetbal toernooien gehouden werden. Ik heb het uiteindelijk 18 uur volgehouden en ben om 02:00 naar huis gegaan.
We zijn naar Robbeneiland geweest. Ik vond het iets te toeristisch maar fantastisch uitzicht op Tafelberg en Lions Head. Het echte avontuur was de volgende dag. Of moet ik zeggen ochtend, want we moesten om 04:00 ons bed uit want we gingen Shark Diven!!!! Na een paar uurtjes rijden kwamen we aan in Gansbaai waar we naar het open water werden gebracht met een bootje. De zon scheen en het water was helder. Na wat korte instructies hesen we ons in onze ‘net iets te strakke’ wetsuits. De eerste haaien waren inmiddels al op het lokaas afgekomen. Joh, wat waren die beesten indrukwekkend! En toen mochten we in de kooi en konden we ze van nog dichterbij bekijken. Wat een ervaring was dat! Echt een van de tofste dingen tot nu toe.
Die avond besloot ik mee te gaan met Patrick naar Mbekweni. De volgende ochtend ging ik met hem mee naar Langabuya Primary School. Hier kon ik eindelijk even kijken in wat voor omstandigheden hij de afgelopen 3 maanden aan het lesgeven was. Het begon die ochtend met een bijeenkomst van alle klassen op het schoolplein. Op maandag ochtend wordt er namelijk door de hele school gezongen en gebeden voor een voorspoedig verloop van de week. Het was super mooi om alle kinderen zo in koor te horen te zingen. Patrick vertelde me dat hij ze nog nooit zo hard had horen zingen. Hahah. Naast het veld van Patrick was een soort dumpplaats en er lagen een hoop auto banden. We besloten een soort estafette te doen met die autobanden. Omdat hij dag niet zoveel klassen had besloten we gewoon klassen richting het sportveld te sturen en met ze te gymmen. Kortom geslaagd dagje.
Die week waren mijn stage begeleiders in Kaapstad om op zoek te gaan naar stageplaatsen voor studenten bij Ajax Cape Town en andere instellingen.
Sabrina en Douwe waren van plan die donderdag bij mij langs te komen op stage. En zoals altijd gaat het niet helemaal zoals je wil als je begeleiders langs komen.. Zo was er die week onaangekondigd een gezondheidsinspectie van de gemeente en stond er een enorme bus op het basketbalveld. Ook had de jongen met wie ik samen lesgeef precies die dag vertraging en leek het erop dat ik de lessen in mijn eentje zou moeten draaien. Stressss! Gelukkig viel het allemaal op zijn plek en kreeg ik twee dikke knuffels van de eerste 2 bekende mensen uit Nederland sinds lange tijd. Het was fantastisch om te laten zien wat ik allemaal meemaak tijdens mijn stage. Ze hadden een zak met allemaal verschillende sportmaterialen meegenomen die we gelijk gingen gebruiken tijdens de les. Na de les liet ik de rest van de school zien en zijn we verschillende klassen binnen gewandeld. Ze vertelde mij dat ze het fantastisch vonden hoe ik daar met die kids in de weer was, dat ik al zoveel van de taal had opgepikt en hoe geweldig de kinderen het vonden. De principal had ook even de tijd genomen en vertelde hoe fijn ze het vond dat ik zo hard werkte met alle kids. Na al die complimenten was het tijd voor een lekkere lunch met z’n drieën om even helemaal bij te praten over de huidige situatie. Zoals altijd vloog ook deze dag weer voorbij en was het alweer tijd om mij af te zetten bij mijn hostfamily.
Dat de stage niet altijd even makkelijk is, was ook afgelopen weken weer pijnlijk duidelijk. Bij het opruimen van het materiaalhok kwam ik stapels en stapels met kleren tegen in tassen gepropt en boven op de kast gegooid. Deze kleren waren voornamelijk gedoneerd door clubs of bedrijven. Omdat veel van de spullen niet meer in gebruik waren kwam ik met het voorstel om een loterij te organiseren voor alle klassen. Na groen licht van de principal, was ik meer dan 2 weken lang bezig met het vouwen en sorteren van honderden shirts (Mam, dit niet tegen me gebruiken..). Voor alle shirts die ik in de loterij wilde doen had ik eerst toestemming gevraagd. Een paar dagen voordat de loterij zou beginnen, was er een speciale gelegenheid voor een kleine groep kinderen. Hun shack was namelijk afgebrand in een brand bovenop de berg en waren alles verloren. Deze kinderen mochten uit het materiaalhok van alle stapels dingen pakken die ze leuk vonden. Ook kregen ze allemaal een tennisbal of iets in die richting. De glimlach op hun gezichtjes in veel te grote shirts was onbetaalbaar.
Het deed daarom ook extra zeer toen ik van sommige kinderen het shirt moest terugvragen. Wat bleek, een van de shirt die ik die ochtend had uitgedeeld werd nog gebruikt bij basketbal tournamenten. Okay, dus ik laat de desbetreffende docent de rest van de shirts zien om er zeker van te zijn dat alles zeker is voordat ik aan de loterij ging beginnen. En waar het op neer kwam; NIKS mocht in de loterij. Ookal wist ik zeker dat bijna alle shirts die ik had gevonden nooit werden gebruikt, mochten ze niet in de loterij. En dat was natuurlijk super frustrerend, maar laat wel goed zien hoe het hier aan toe gaat. Afspraak is niet altijd afspraak en vaak als puntje bij paaltje komt heb je eigenlijk nog niks. Maar gelukkig heb ik hele goede vrienden hier maar ook thuis die me weer beetje helpen alles te relativeren en helpen mijn beste beentje voor te zetten. ‘Change what you can’t accept & accept what you can’t change’.
Afgelopen week heeft het erg gestormd. Gelukkig woon ik op een berg en stroomt alles naar beneden. In Mbekweni stonden de wegen onder water. Omdat we geen binnen locatie hebben moest ik een aantal van de gymlessen cancelen. Die vrijdag was de eerste sessie van ‘Just Dance’ wat ik heb opgestart. Het is een soort aerobics voor kinderen, waarbij ze de dansbewegingen van een filmpje imiteren. Natuurlijk een groot feest en een goede opkomst gezien de weersomstandigheden. Dat weekend kwam Patrick langs en hadden we een rustig weekend omdat onze plannen gecanceld waren. We besloten te gaan beerpongen. Bij gebrek aan bekers gebruikten we yoghurtbakjes etc. Mooie avond.
Tijdens Koningsdag was het hier ‘Freedom Day’, dus ook hier waren de scholen vrij. Ik besloot samen met mijn host zusje oranje muffins te bakken en te verkopen. Gekleed in oranje en vlaggetjes op onze wangen zaten we op ons kleedje langs de weg en verkochten muffin na muffin. Na alle inspanning kochten we van het verdiende geld wat lekkers als beloning.
Vorige week was het de laatste schooldag van de twee Belgische meisjes die ook op mijn school lesgeven. Er was een bijeenkomst gepland en alle docenten waren gekleed in traditionele kleding. Alle klassen hadden wat ingestudeerd; een dans of lied of toneelstukje. In de veronderstelling dat dit alleen een afscheid was van de Belgische dames, was het nogal een verassing toen ik gevraagd werd om op het podium te komen. Ze hadden een certificaat gemaakt en spraken hun dank naar mij uit. Na heel wat knuffels konden we de rest van de voorstellingen kijken. We sloten de dag af met een groepsfoto met alle groepsdocenten.
Ik ben net terug van een weekendje Mbekweni. Hier hebben we beetje ons afscheid alvast gevierd, aangezien ik niet meer van plan ben om richting Mbeweni te gaan voordat ik terug vlieg. We hebben ze wat drankspelletjes geleerd (wat ze helemaal geweldig vonden) en bovenal heel veel gelachen. De volgende dag ben ik met de broertjes van Patrick naar Bergrivier gegaan en hebben we daar gezwommen. Patrick ging niet mee, want Patrick was te babbelas. hahah
Nu heb ik nog iets meer dan 3 weken te gaan. Die zitten bijna helemaal vol gepland. We gaan nog een paar hele toffe dingen doen (als het weer het toe laat..)
Over & Out
Miss everybody!! X
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
